Μία αυξανόμενα χρησιμοποιούμενη κατηγοριοποίηση αναγνωρίζει πέντε κατηγορίες, η οποία βασικά χωρίζει την ύποπτη κατηγορία σε:
α) πιθανόν αντιδραστικές αλλοιώσεις (Τ3 – χαμηλού βαθμού κακοηθείας)
β) πιθανόν κακοήθης (Τ4 - υψηλού κινδύνου κακοηθείας).
Η κατηγοριοποίηση του θυρεοειδούς υιοθετήθηκε από το Βασιλικό κολλέγιο των Παθολόγων.