Ύποπτη παρακέντηση

Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει διαφοροδιάγνωση μεταξύ καλοήθους και κακοήθους αλλοίωσης, ειδικά όταν υπάρχουν αλληλοεπικαλυπτόμενα κυτταρομορφολογικά ευρήματα. Τα αποτελέσματα από παρακεντήσεις θυλακιωδών νεοπλασμάτων συνήθως ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, καθώς είναι δύσκολο να γίνει διαφοροδιάγνωση κυτταρολογικά ανάμεσα σε ένα θυλακιώδες/Hürtle cell καρκίνωμα και αδένωμα. Ύποπτες παρακεντήσεις μπορεί να είναι: ύποπτο για θηλώδες καρκίνωμα, ύποπτο για θυλακιώδες νεόπλασμα, ύποπτο για Hürtle cell νεόπλασμα. 60% των οζιδίων με αποτέλεσμα παρακέντησης ‘ύποπτο για θηλώδες καρκίνωμα’ είναι κακοήθη, σε αντίθεση με το 10-15% των οζιδίων με διάγνωση ‘ύποπτο για θυλακιώδες ή Hürtle cell νεόπλασμα’.

Ορισμός του ύποπτου:

• Όλες οι θυλακιώδεις αλλοιώσεις με κυτταρολογική ατυπία
• Όλες οι θηλώδεις αλλοιώσεις χωρίς τα πυρηνικά κριτήρια του θηλώδους καρκινώματος του θυρεοειδούς
• Όλες οι αλλοιώσεις που περιέχουν μόνον Hürtle cells.
• Όλες οι αλλοιώσεις με μονόμορφο πληθυσμό λεμφοειδών κυττάρων.