Θετική (κακοήθης) παρακέντηση

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς (αν και είναι η πιο συχνή ενδοκρινική κακοήθεια) είναι σπάνιος. Υπολογίζεται ότι αφορά λιγότερο από το 1% των καρκίνων. Η ετήσια επίπτωση στην Βρετανία είναι 2,3 ανά 100.000 γυναίκες και 0,9 ανά 100.000 άνδρες. Οι πρωτοπαθείς καρκίνοι του θυρεοειδούς μπορούν να διαχωριστούν σε διαφοροποιημένο (θηλώδες και θυλακιώδες καρκίνωμα), μυελοειδές και αναπλαστικό καρκίνωμα, με συχνότητα 94%, 5%, και 1% αντιστοίχως σε περιοχές με επάρκεια ιωδίου. Αν και η πρόγνωση διαφέρει σημαντικά ανάμεσα στους διάφορους τύπους, υπολογίζεται ότι μόνο το 9% των ασθενών στους οποίους διαγιγνώσκεται καρκίνος του θυρεοειδούς πεθαίνουν από την νόσο.

Τα μη-Hodgin λεμφώματα – αν και σπάνια – μπορεί να προσβάλουν τον θυρεοειδή ως δευτεροπαθής όγκος. Τα πρωτοπαθή λεμφώματα του θυρεοειδούς συνήθως έχουν ιστορικό θυρεοειδίτιδας Hashimoto (και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να διαφοροδιαγνωστούν κυτταρολογικά και κλινικά), είναι μερικές φορές αιτία ψευδώς-αρνητικών αποτελεσμάτων, και συχνά τα αποτελέσματα δίνονται ύποπτα παρά θετικά.

Γενικά κριτήρια κακοήθειας

• Μεγάλη κυτταροβρίθεια
• Τρισδιάστατες ομάδες επιθηλιακών κυττάρων
• Απουσία ή ελάχιστο, πυκνό κολλοειδές
• Απουσία γυμνών πυρήνων
• Μεμονωμένα κύτταρα με πυκνό ή κοκκώδες κυτταρόπλασμα
• Πτυχωτή πυρηνική μεμβράνη (εντομές και ψευδοέγκλειστα)
• Τραχιά κοκκώδης χρωματίνη