Αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος στον Ιό του Ανθρώπινου Θηλώματος.

Ανοσολογική απάντηση του HPV σε πρωτοπαθή λοίμωξη

Η λοίμωξη του τραχήλου της μήτρας από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος είναι σχετικά συχνή στις νέες σεξουαλικά δραστήριες γυναίκες. Η πλειονότητα των λοιμώξεων είναι παροδικές και μη ανιχνεύσιμες κλινικά. Το 70-90% των λοιμώξεων υποχωρούν μέσα σε 12-30 μήνες. Αυτό υποδεικνύει ότι το ανοσολογικό σύστημα του ασθενούς είναι ικανό να αντιμετωπίσει την λοίμωξη. Το γεγονός ότι ο HPV  παραμένει εντοπισμένος στον τράχηλο και τον κόλπο υποδεικνύει ότι η τοπική ανοσολογική αντίδραση είναι επαρκής για να ελέγξει και να θεραπεύσει την λοίμωξη. Και η κυτταρική και η χυμική ανοσία (αντισώματα) εμπλέκονται στην ευπάθεια, την διατήρηση και την θεραπεία των HPV λοιμώξεων των γεννητικών οργάνων.

Αν και η λοίμωξη είναι γνωστό ότι προκαλεί ανοσολογική αντίδραση, είναι ένας δύσκολος στόχος για το ανοσοποιητικό σύστημα και η αντίδραση είναι γενικά αδύναμη. Αρκετοί μηχανισμοί εμπλέκονται που συμβάλλουν στην ανοσολογική διαφυγή.

1) Ο HPV δεν προκαλεί λύση κυττάρων αντίθετα για παράδειγμα με τον ιό του έρπη. Προκαλεί κυτταρικό πολλαπλασιασμό παρά κυτταρική καταστροφή και για αυτό και δεν προκαλεί φλεγμονώδη αντίδραση.

2) Το γεγονός ότι ο HPV επηρεάζει μόνο επιθηλιακά κύτταρα διευκολύνει την διαφυγή του από το ανοσοποιητικό σύστημα. Ολόκληρα σωματίδια του ιού βρίσκονται μόνο σε τελικώς διαφοροποιημένα πλακώδη κύτταρα, στις επιφανειακές στιβάδες του γεννητικού επιθηλίου, τα οποία βρίσκονται αρκετούς κυτταρικούς στίχους μακριά από τα λεμφοκυτταρικά βλαστικά κέντρα στον υποβλεννογόνιο, τα οποία σχετίζονται με την παραγωγή της ανοσολογικής αντίδρασης.

3) Ο HPV αποφεύγει την αναγνώριση από την ενδογενές αμυντικό σύστημα μπλοκάροντας την παραγωγή ιντερφερόνης για να διασφαλίσει την αναπαραγωγή του. Αυτό το κατορθώνει με την παραγωγή δύο πρωτεϊνών των Ε6 και Ε7 που δεσμεύουν και αδρανοποιούν ενώσεις στο κύκλωμα της ιντερφερόνης.

Η γνώση για την ανοσολογική αντίδραση στον HPV είναι σημαντική για την παραγωγή καταλλήλων εμβολίων ενάντια στον ιό. Ένα ιδανικό εμβόλιο θα έπρεπε να παρέχει και αντισώματα και κυτταρική ανοσία. Μελέτες έχουν δείξει ότι η μεγαλύτερη πρωτεΐνη της κάψας L1 είναι σημαντική από αυτήν την άποψη. Μελέτες σε σκύλους και κουνέλια που έχουν εμβολιαστεί με L1 σωματίδια [virus like particles (VLPs)] του ιού του θηλώματος έχουν δείξει ότι τα ζώα αυτά παράγουν αντισώματα που τα προστατεύουν από την λοίμωξη. Υπάρχουν δύο επιτυχείς κλινικές δοκιμές που χρησιμοποίησαν εμβόλια από VLPs, τα αποτελέσματα των οποίων συζητιούνται παρακάτω.

Strategies for the production of other HPV vaccines using different production systems can be found in the following publication;
Strategies for the prevention of cervical cancer by human papillomavirus vaccination by A-L  Williamson Williamson . J.-A Passmore and E.P.Rybicki in Best Practice and Research in Clinical Obstetrics and  Gynaecology2005  vol 19 , no4,  pp 531 - 544 Also available on line at http://www.sciencedirect.com).