Efüzyon Fizyopatolojisi

Plevral, perikardial ve peritoneal boşluklar seroza denilen tek tabakalı yassı veya küboidal mezotel hücreleri ile örtülüdür. Normal şartlarda bu boşluklar sadece az bir miktar sıvı içerir ve bu miktar, iç (viseral) ve dış  (parietal) yüzeylerin birbiri üzerinde hareketine izin verecek kayganlığı sağlamak için yeterlidir. Hastalık durumlarında büyük miktarda birikir ve efüzyon olarak tanımlanır.
Efüzyonlar, transüda ve eksüda olarak sınıflandırılır. Transüda; konjestif kalp yetmezliği, siroz, nefrotik sendrom gibi durumlarda hidrostatik ve onkositik basınç arasındaki dengenin bozulmasına bağlı olarak gelişir. Bu sıvılar düşük ağırlıklıdır ve protein konsantrasyonları da düşüktür. Eksüda ise enfeksiyon, lupus, romatoid plörit, pankreatit, radyasyon veya malign tümörlere bağlı mezotel hasarından gelişir. Bu sıvılar yüksek ağırlıklıdır (>1.015),inflamatuar hücre içerir ve yüksek protein konsantrasyonuna (>3 g/dl) sahiptir. Primer (mezotelyoma) veya metastatik malign tümörler,  eksüda niteliğindeki sıvı birikiminin en sık sebebidir. Serozal yüzeyler, birçok tümörün sık metastaz yaptığı bir bölgedir.

 Transüda sebepleri

• Konjestif kalp yetmezliği
• Karaciğer sirozu
• Böbrek yetmezliği (hipoproteinemi)

Eksüda sebepleri

• Pnömoni
• Pulmoner infarkt
• Pulmoner abse
• Plörit
• Transüdaya bağlı sekonder bakteriyel enfeksiyon
• Primer ya da metastatik malign tümör