Typy urządzeń

Pod koniec lat 80 i na początku lat 90 prowadzono intensywne wieloośrodkowe badania nad dwoma systemami automatycznego skryningu cytologicznego, których działanie oparte było o sieci neuronalne. Urządzenia te zostały następnie zatwierdzone do skryningu cytologicznego przez Amerykańską Agencję do spraw żywności i Leków (FDA). Były to:

• Papnet
• AutoPap

Obydwa urządzenia są systemami interaktywnymi, które pozwalają na wyselekcjonowanie rozmazów, w których niezbędna jest ocena przez cytotechnika. Początkowo zostały one zatwierdzone do badań nad kontrolą jakości oraz jako dodatkowe narzędzie do skryningu cytologicznego. Następnie zostały one zatwierdzone do skryningu pierwotnego.

System Papnet został wprowadzony do wstępnego skryningu tradycyjnych rozmazów cytologicznych. Preparaty były skanowane przez system, który w oparciu o działanie sieci neuronalnych wybierał komórki do dalszej oceny. Komórki te były widoczne na monitorze komputera i dalej analizowane przez cytologa.

System Autopap został wprowadzony do wstępnego skryningu tradycyjnych rozmazów cytologicznych. W urządzeniu tym zastosowano konwencjonalną technologię komputerową, która pozwoliła na selekcję preparatów zwierających najwięcej nieprawidłowości. Nie dawał on możliwości wyboru pojedynczych komórek do dalszej interpretacji. Preparaty wyselekcjonowane przez system były następnie w całości oceniane przez cytotechnika.

W maju 1998 roku system AutoPap został zatwierdzony przez FDA do pierwotnego skryninigu rozmazów cytologicznych z szyjki macicy. System AutoPap skanował tradycyjne preparaty cytologiczne i uszeregowywał rozmazy w zależności od stopnia występujących w nich nieprawidłowości. System został tak zaprogramowany, aby wykluczać 25% preparatów zawierających najmniej nieprawidłowości. Te preparaty nie były oceniane przez cytotechników, co zmniejszyło o 25% ich obciążenie.

System Papnet to program komputerowy stworzony z zastosowaniem sieci neuronalnych do pomocy w skryningu rozmazów z szyjki macicy. Rozmazy są analizowane przez program komputerowy oparty o system sieci neuronalnych i standardowy program komputerowy wykorzystujący algorytm. 128 obrazów komórek lub grup komórek, które charakteryzują się największymi nieprawidłowościami są wybierane przez system do interpretacji przez cytotechnika. Obrazy są zapisywane w pamięci komputera i oglądane przez cytotechnika na monitorze. Cytotechnik selekcjonuje obrazy decydując, który z rozmazów jest ujemny albo, który wymaga standardowej oceny mikroskopowej. Rozmazy ujemne nie są poddawane standardowej ocenie mikroskopowej.

Oba systemy Papnet i Autopap byly szeroko testowane w badaniach wieloosrodkowych, w których porównywano wyniki skryningu automatycznego i standardowego.

Stwierdzono, że systemy automatyczne miały przynajmniej taką samą czułość jak konwencjonalny skryning oraz, że tym sposobem można ocenić wiekszą liczbę rozmazów w jednostce czasu.

Z powodu wysokich kosztów systemy zautomatyzowanej oceny okazały się za drogie w laboratoriach, które badają mniej niż 50 000 rozmazów rocznie co spowodowało, że nie stosuje się ich w większości laboratoriow z wyjątkiem kilku w USA i Europie. W konsekwencji systemy te nie wytrzymały testu komercyjnego.

System TriPath FocalointT jest komercyjnie dostępnym urządzeniem do skryningu cytologicznego. Jest on przeznaczony do wstępnego skryningu preparatów cytologicznych z szyjki macicy. System FocalPoint rozpoznaje do 25% preparatów, jako preparaty nie wymagające dalszej oceny przez cytotechnika oraz co najmniej 15% preparatów, jako wymagających tradycyjnej oceny mikroskopowej. Urządzenie może być stosowane zarówno do oceny rozmazów cytologicznych przygotowanych tradycyjnie jak i metodą SurePathT (dawniej zwaną AutoCyte®PREP). Urządzenie pozwala na wykrycie komórek raka płaskonabłonkowego, gruczolakoraka i zmian prekursorowych w obu typach preparatów.

Further reading: Evaluation of automated systems for the analysis of cervical smears DV Coleman 1998 Cytopathology 9,359-368 Automated cervical cancer screening  edited by  Heinz Grohs  and  OAN Hussain (1994) Igaku-shoin New York Cervical screening programmes: can automation help? Evidence from systematic reviews, an economic analysis and a simulation modelling exercise applied to the UK. Willis BH, Barton P,Pearmain P,Bryan S,Hyde C. Health Technol Assess. 2005 Mar;9(13):1-207, iii.