Wprowadzenie do automatyzacji.

Skryning cytologiczny jest powtarzalną i czasochłonną procedurą, w której pomocna byłaby automatyzacja.

Pierwsze statyczne skanery komórek zostały skonstruowane 50 lat temu. Jednym z nich był Cytoanalyser wyprodukowany przez firmę Airborne Instruments Laboratory, New York. Pomimo znacznych środków finansowych (ponad 5 mln $) zainwestowanych w konstrukcję skanerów, nie znalazły one zastosowania klinicznego, głównie ze względu na brak w tym czasie komputerów o wystarczającej mocy obliczeniowej. Preparaty cytologiczne, które z łatwością ocenia umysł człowieka okazały się zbyt skomplikowane dla systemu komputerowego. Kolejne próby konstrukcji automatycznego skanera preparatów cytologicznych do zastosowania w badaniach klinicznych podejmowane były w Europie, Japonii i Ameryce w ciągu następnych 40 lat i także zakończyły się fiaskiem.

W ostatnich latach zanotowano duży postęp w konstrukcji systemów do automatycznej analizy preparatów cytologicznych z szyjki macicy. Było to możliwe dzięki rozwojowi komputeryzacji i produkcji komputerów o dużej mocy obliczeniowej, polepszeniu systemów przygotowywania preparatów i ulepszeniu oprogramowania do analizy obrazów cytologicznych.

W tej sekcji opisano zasady działania zautomatyzowanych systemów skryningu aktualnie dostępnych na rynku.