Μέθοδοι δειγματοληψίας

 

Στην στοματική κοιλότητα είναι ευκολότερη η χρήση ψήκτρας για δειγματοληψία στην περίπτωση εντοπισμένης βλάβης (φυσαλλιδώδεις, ελκωτικές αλλοιώσεις).
Η βιοψία δια λεπτής βελόνης χωρίς καθοδήγηση (ελεύθερη βιοψία) είναι χρήσιμη όταν οι αλλοιώσεις μπορούν να ακινητοποιηθούν με τα δάκτυλα του εξεταστή. Οι επιφανειακές, οι υποδόριες ή οι υποβλεννογόνιες αλλοιώσεις δεν χρειάζονται υπερηχογραφική καθοδήγηση.
Η υπερηχογραφική καθοδήγηση είναι χρήσιμη στο να αποφευχθούν επιπλοκές (αιμορραγία, αιμάτωμα) και είναι απόλυτα απαραίτητο στις εν τω βάθει αλλοιώσεις (όγκοι του ρινοφάρυγγα, ογκίδια των σιελογόνων αδένων) ή σε μεγάλες κυστικές αλλοιώσεις. Μικρές αλλοιώσεις που εντοπίζονται κοντά σε μεγάλα αγγεία επίσης χρειάζονται καθοδήγηση.
Η καθοδήγηση με την βοήθεια της αξονικής τομογραφίας δεν συμβαίνει στον ίδιο χρόνο. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις εικόνες από αξονική τομογραφία για τον εντοπισμό της αλλοίωσης πριν την ελεύθερη βιοψία ή πριν από την καθοδηγούμενη από υπέρηχο βιοψία.

Χρωστικές μέθοδοι

 

Χρησιμοποιούνται η Giemsa, η Παπανικολάου ή η Η&Ε χρωστικές μέθοδοι. Η χρώση Παπανικολάου μας δίνει πληροφορίες στις αλλοιώσεις που προέρχονται από το πλακώδες επιθήλιο, καθώς και η Η&Ε. Στα δείγματα που έχουν βαφτεί με Giemsa το εξωκυττάριο υλικό, το κυτταρόπλασμα των μυοεπιθηλιακών κυττάρων και τα κύτταρα του συνδετικού ιστού εμφανίζονται πορφυρά. Αυτά τα κυτταρικά και εξωκυττάρια στοιχεία παίζουν σημαντικό ρόλο στην διάγνωση των αλλοιώσεων της κεφαλής και του τραχήλου, ιδιαίτερα των σιελογόνων αδένων.
Η ανοσοκυτταροχημεία μπορεί να εφαρμοστεί εάν είναι απαραίτητο, σε παρασκευάσματα από κυτταροφυγόκεντρο ή σε υλικό κυτταρολογίας υγρής φάσης εάν είναι εφικτό.